TOXO IgG/IgM-sneltest

Inspectie methode
Er zijn drie belangrijke diagnostische methoden voor toxoplasmose: pathogene diagnose, immunologische diagnose en moleculaire diagnose.Pathogeen onderzoek omvat voornamelijk histologische diagnose, inenting en isolatie van dieren en celkweek.De gebruikelijke serologische diagnostische methoden omvatten kleurstoftest, indirecte hemagglutinatietest, indirecte immunofluorescentie-antilichaamtest en enzymgekoppelde immunosorbenttest.Moleculaire diagnose omvat PCR-technologie en nucleïnezuurhybridisatietechnologie.
Het zwangere lichamelijk onderzoek van aanstaande moeders omvat een onderzoek genaamd TORCH.TORCH is een combinatie van de eerste letter van de Engelse naam van verschillende ziekteverwekkers.De letter T staat voor Toxoplasma gondii.(De andere letters staan ​​respectievelijk voor syfilis, rubellavirus, cytomegalovirus en herpes simplexvirus.)
Controleer principe
Pathogeen onderzoek
1. Direct microscopisch onderzoek van het bloed, beenmerg of cerebrospinale vloeistof, pleuraal en ascites, sputum, bronchoalveolaire lavagevloeistof, kamerwater, vruchtwater, enz. van de patiënt op uitstrijkjes of lymfeklieren, spieren, lever, placenta en ander levend weefsel secties, voor Reich- of Ji-kleuring kunnen microscopisch onderzoek trofozoïeten of cysten vinden, maar het positieve percentage is niet hoog.Het kan ook worden gebruikt voor directe immunofluorescentie om Toxoplasma gondii in weefsels te detecteren.
2. Dierlijke inoculatie of weefselkweek Neem de te testen lichaamsvloeistof of weefselsuspensie en inoculeer deze in de buikholte van muizen.Infectie kan optreden en ziekteverwekkers kunnen worden gevonden.Als de eerste generatie inenting negatief is, moet deze drie keer blindelings worden doorgegeven.Of voor weefselkweek (niercellen van apen of varkens) om Toxoplasma gondii te isoleren en te identificeren.
3. DNA-hybridisatietechnologie Binnenlandse geleerden gebruikten voor het eerst 32P-gelabelde sondes die specifieke DNA-sequenties van Toxoplasma gondii bevatten om moleculaire hybridisatie uit te voeren met DNA van cellen of weefsels in het perifere bloed van patiënten, en toonden aan dat specifieke hybridisatiebanden of vlekken positieve reacties waren.Zowel de specificiteit als de sensitiviteit waren hoog.Bovendien is in China ook de polymerasekettingreactie (PCR) tot stand gebracht om de ziekte te diagnosticeren, en in vergelijking met sondehybridisatie, vaccinatie bij dieren en immunologische onderzoeksmethoden, toont het aan dat het zeer specifiek, gevoelig en snel is.
Immunologisch onderzoek
1. Antigenen die worden gebruikt om antilichamen te detecteren, omvatten voornamelijk tachyzoïet oplosbaar antigeen (cytoplasmatisch antigeen) en membraanantigeen.Het antilichaam van de eerste verscheen eerder (gedetecteerd door kleuringstest en indirecte immunofluorescentietest), terwijl de laatste later verscheen (gedetecteerd door indirecte hemagglutinatietest, enz.).Tegelijkertijd kunnen meerdere detectiemethoden een complementaire rol spelen en de detectiegraad verbeteren.Omdat Toxoplasma gondii lange tijd in menselijke cellen kan voorkomen, is het moeilijk om huidige infectie of eerdere infectie te onderscheiden door antilichamen te detecteren.Het kan worden beoordeeld op basis van de antilichaamtiter en de dynamische veranderingen ervan.
2. Detectie-antigeen wordt gebruikt om pathogenen (tachyzoïeten of cysten) in gastheercellen, metabolieten of lysisproducten (circulerende antigenen) in serum en lichaamsvloeistoffen te detecteren door middel van immunologische methoden.Het is een betrouwbare methode voor vroege diagnose en definitieve diagnose.Geleerden in binnen- en buitenland hebben McAb ELISA en sandwich ELISA tussen McAb en multi-antilichaam ontwikkeld om circulerend antigeen in serum van acute patiënten te detecteren, met een gevoeligheid van 0,4 μG / ml antigeen.